De Tijd Vliegt, Maar De Dagen Gaan Te Traag

Dichter Je maakt het mensen toch niet naar de zin, en streeft dat ook niet langer na. Niet langer is wat je schrijft gericht op een ontvanger. Je bent je eigen einde en begin, en leeft en sterft alleen. Geen dubbelganger neemt straks je plaats wanneer je doodgaat in; geen keer op keer verloren hartsvriendin ging van iets anders dan gedichten zwanger. Veel lijkt mislukt te zijn, maar toch, jij bent degeen die eens zelfs in het meest banale de waardigheid en zin heeft onderkend, en alles in het eerste licht zag stralen. En heel je leven zoek je dat moment nog eenmaal zo volmaakt te achterhalen.